Ας μην κομπάζουμε και πολύ όταν ακούμε για λογοκρισία σε άλλες χώρες. Και εμείς έτοιμοι είμαστε με το ψαλίδι στο χέρι όταν κάτι θίγει τη δική μας εκδοχή της μακρινής ή πρόσφατης ιστορίας. Δεν είναι λίγα τα βιβλία στα οποία έπεσε μασάζ στη μετάφραση (όχι πάντα εν γνώσει του συγγραφέα) προκειμένου να μη θιχτούν ιδεολογικά ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Ούτε είμαστε από τους πρώτους που θα τρέξουν να υποστηρίξουν την ελευθερία του λόγου. Για παράδειγμα, και παρά τις διάφορες άλλες υπερευαισθησίες μας, η στάση μας όταν είχε ξεσπάσει πόλεμος με τα καρτούν του προφήτη στη Δανία ήταν ύποπτα χλιαρή. Που ήταν τότε η μαχόμενη δημοσιογραφία να υποστηρίξει τους συναδέλφους της;
Άσε που έχουμε μια μόνιμη απαίτηση να αυτολογοκρίνονται οι άλλοι όταν μιλάνε για μας. Ή, όπως έδειξαν οι πρόσφατες τριβές με τη γερμανική δημοσιογραφία, το θεωρούμε αυτονόητο ότι το κράτος θα φιμώσει τις γνώμες που μας θίγουν. Εμείς μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε για οποιονδήποτε, αλλά μην τύχει και ασκήσει κάποιος άλλος κριτική (ιδίως σε ό,τι αφορά την ιστορία και την πολιτική μας στάση), ή πει τα προφανή.
(φωτό από εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου