Μετά από άσκοπες περιπλανήσεις κάτω από σκυθρωπούς ουρανούς σε όλο το μήκος και πλάτος της μεσαιωνικής Ιταλίας, οι δυο απεσταλμένοι της υγειονομικής υπηρεσίας μπορούσαν πλέον να είναι σίγουροι ότι βρίσκονταν στην επικράτεια της φοβερής πανώλης: έρημα σπίτια, οχυρωμένες βουβές πολιτείες, και ρακένδυτοι που περπατούσαν χαμένοι στα χωράφια ‘σαν αγρίμια, κρατώντας ματσάκια από δυόσμο, δεντρολίβανο, απήγανο και φλασκιά με ξύδι’ έγραφε ο Alessandro Manzoni.
Τα γιατροσόφια της εποχής - δύσοσμα παρασκευάσματα από τα γουδιά απελπισμένων αγυρτών, θαυματοποιών και απατεώνων, καθώς και εκκλησιαστικές προτροπές για μετάνοια και προσευχή – δεν είχαν σχεδόν κανένα αποτέλεσμα στη μάχη κατά του φοβερού λοιμού.
Χρειάστηκαν αιώνες σύμμιξης και έκθλιψης βοτάνων, εννοιών και αντιλήψεων για να κάνει την εμφάνισή της η αυτονόητη συμβουλή: ‘φύγετε, μείνετε μακριά και αργήστε να επιστρέψετε - cede mox, recede longe, redi tarde.
Γρήγορα όμως ξεχάστηκε ακόμα και αυτή ...
‘Ακούμπησε με τρόμο το πάνω χείλος του. Έτρεξε στον καθρέφτη. Το πάνω μέρος των αυτιών του είχε πληγές και πύον. Τα χέρια του και η πλάτη του είχαν γεμίσει μοβ κηλίδες. Καθώς κοιτούσε το κατακόκκινο μέτωπο του, έβλεπε τις φουσκάλες να ξεπροβάλλουν μια-μια. «Θεέ μου, έχω πάρει φωτιά. Ακόμα και η γλώσσα μου έχει καεί»' μας λέει ο Rick Reilly από τον πρόσφατο αγώνα αντοχής σάουνας που οργανώνει κάθε χρόνο η Finnish Society for the Preservation of Sauna Culture στη Heinola.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου