Μετά από ολόκληρες δεκαετίες που ο καχύποπτος πίνει καφέ με τον καταφερτζή - ιδιοτελείς σατραπίσκοι και οι δυό τους - έχουν ριζώσει τα ρεφλέξ εκδικητικότητας. Μέσα στον καύσωνα, ποιους πραγματικά θίγει η απεργία των ΜΜΜ - ή οποιαδήποτε άλλη που χρησιμοποιεί τον υπόλοιπο κόσμο ως μέσο πολιτικής πίεσης; Χρόνια τώρα, η βία των παραδοσιακών μορφών διαμαρτυρίας πλήττει λιγότερο τους υπαιτιους και πολύ περισσότερο τους ασθενέστερους. Με απόλυτα προμελετημένο τρόπο εξουθενώνουμε ο ένας τον άλλο, καλού-κακού, έτσι για να είναι σίγουρο ότι θα παραμείνουμε όλοι βαθιά μέσα στα.
Μακάρι, έλεγε ο ταξιτζής προχτές, να ανέβει η τιμή των εισιτηρίων των ΜΜΜ για να επιλέγει ο κόσμος ταξί. Καλός και αυτός, περίμενει την σειρά του μαζί με όλους που αγωνίζονται για δικαίωση κοιτώντας αποκλειστικά την πάρτη τους. Είδαμε την ηρωική μάχη του κλάδου του κατά των λεωφορειολωρίδων. Μετά άρχισε να λέει κάτι για ιπτάμενους δίσκους που όχι μόνο πετάνε αλλά πάνε και βαθιά μέσα στη θάλασσα - ο δεύτερος λέγεται χαλασμένος ιπτάμενος δίσκος.
(φωτό mondorama 2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου