Ο Ταλαντούχος κύριος Heidegger

"Ο Φύρερ, και μόνο αυτός, είναι η σημερινή και μελλοντική πραγματικότητα της Γερμανίας και ο νόμος της". Αυτά έλεγε ο Heidegger, για τον οποίο το Ολοκαύτωμα ήταν 'μια ακόμα έκφανση της σύγχρονης τεχνολογίας', κατά τον Adam Kirsch.

Η Arendt έβαλε όλη τη φιλοσοφική της μαεστρία για να τον εξιλεώσει. Ίσως αν δεν ήταν συνήγορος υπεράσπισής του, να μας φαινόταν σαν προσπάθεια να γίνει το μαύρο άσπρο. Δηλαδή, μια εξαιρετικά ατυχής προσπάθεια της φιλοσοφίας σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές της λειτουργίες: να υπενθυμίσει τη διάκριση μεταξύ φαίνεσθαι και είναι.

Ο κόσμος της φιλοσοφίας έχει θυμώσει, νιώθει εκτεθειμένος και εξαπατημένος, μάλλον γιατί αφου θαύμασε το έργο του Heidegger, αισθάνεται την ανάγκη να ανακαλέσει μετά το ξεμπρόστιασμα ενός ταλαντούχου κύριου Ρίπλευ. Μα πώς έγινε αυτό; Στα βάθη της σκέψης υποτίθεται ότι τα πάντα είναι διαφανή. Πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι η διάνοια δεν έχει καμία σχέση με την ηθική;

Μπορεί ο θυμός να έχει να κάνει με την αίσθηση ότι χωρίς να το καταλάβουμε, βρεθήκαμε να θαυμάζουμε κάτι το τρομακτικά σκοτεινό. Και με τη σκέψη ότι ίσως η μόνη διαφυγή να είναι η φιλοσοφική ταπείνωση ότι τελικά δεν καταλάβαμε τίποτα - καθότι η άλλη επιλογή θα ήταν να αναλογιστούμε τι είναι αυτό που υποτίθεται ότι καταλάβαμε, αν δεν πήραμε χαμπάρι κάτι το τόσο σοβαρό.



(βίντεο prestoagitato2)