Χρονικό Προαναγγελθέντος Θανάτου

Την Τετάρτη τρεις άνθρωποι δεν επέστρεψαν σπίτι τους. Σε αντίθεση με αυτούς που τους έκαψαν. Η πυροσβεστική άργησε να επέμβει γιατί δεν μπορούσε να φτάσει έγκαιρα στο Σύνταγμα. Συνυπεύθυνοι και εδώ όσοι την εμπόδισαν. Μπορεί εμείς οι ίδιοι, μπορεί κάποιοι άλλοι δίπλα μας. Δεν έχει σημασία. Και σε ένα εκτελεστικό απόσπασμα υπάρχει ένας με άσφαιρα φυσίγγια έτσι για να μπορεί ο κάθε ένας να λέει ότι ο διπλανός σκότωσε. Ενώ κινδύνευαν ζωές, το πλήθος εκτόνωνε τον θυμό του και κάποιοι για τα μάτια της παρέας τους (και της κάμερας) έκαναν τα αντράκια - αλλά όχι αρκετά για να εμποδίσουν τους εμπρηστές. Εδώ ας σκεφτούμε ότι η δολοφονία έγινε ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμο.

Θα θυμόμαστε τα όσα έγιναν; Θα αλλάξει τίποτα στον τρόπο που διαμαρτυρόμαστε; Την ίδια μέρα, το απόγευμα, όταν καταλάγιασε η πόλη, γέμισαν και πάλι τα καφέ και άρχισαν οι τσάρκες, λες και η ώρα της οργής να είχε λήξει για την ημέρα. Αύριο πάλι, και ο,τι προλάβουμε πριν το καλοκαίρι που η πόλη αδειάζει για τα μπάνια μας και τις φραπεδιές στην παραλία. Η ξεκούραση του χειμερινού πολεμιστή. Τα είδαμε και την Πρωτομαγιά - ίσως η πρώτη με σοβαρό αντικείμενο διαμαρτυρίας - που άδειασε η πόλη όταν τρέξαμε όλοι να πιάσουμε μαγιόξυλο και να φάμε κανένα μαριδάκι παρά θιν' αλός.

Θα ξεχυθούμε ποτέ στους δρόμους κατά της βίας; Οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες, σαν να μην έγινε τίποτα και φυσικά χωρίς αναφορά στο αίσχος της 5ης Μαίου. Ο τυφλωμένος νους μας δεν μας επιτρέπει να σκεφτούμε ότι θα μπορούσαμε να τιμήσουμε τους νεκρούς κάνοντας την πόλη να σιωπήσει, έστω και για μια μέρα. Η μόνη διαμαρτυρία που ξέρουμε είναι της φωνής, της καταστροφής και της βίας. Στη σιωπή του πένθους όλο και κάτι μπορεί να καταλάβουμε. Εκτός και αν μας φαίνεται πολύ πεζός και ιδεολογικά στείρος ο θάνατος τριών υπαλλήλων.

Πάντως για τους κατά τα άλλα ψυχρούς κουτόφραγκους δεν ήταν καθόλου πεζός. Ας τα βλέπουμε εμείς με την υποτίθεται ζεστή ψυχούλα μας. Η είδηση έφτασε βέβαια και μέχρι τους φίλους μας τους Κινέζους, που με 1,3 δις πληθυσμό είναι σίγουρο ότι έχουν μπόλικα άλλα θέματα για πρωτοσέλιδο. Αυτό ας το βλέπουν κάποιοι του πολιτικού μας κόσμου που δυσκολεύονται να καταδικάσουν τη βια - σχεδόν δεν μπορούν να προφέρουν κάποιες λέξεις - ενώ όταν τελικά αναγκάζονται, μιλάνε περισσότερο για 'φαινόμενα' παρά για ανθρώπους με σάρκα και οστά.