Τσικνοπέμπτες

Η προσπάθεια διαχείρισης της αλήθειας συνεχίζεται σε διάφορα σημεία του πλανήτη, με κύρια προσέγγιση αυτή της μπριζόλας που κάποιοι θέλουν καλοψημένη, ενώ άλλοι προτιμούν σχεδόν ωμή.

Στην Αμερική, για παράδειγμα, η ιατρική πέταξε το μπαλάκι στους υποψήφιους και νυν ασθενείς (δηλαδή, όλους) σε ό,τι αφορά τις ανίατες ασθένειες. Με κύριο σύνθημα την πρόληψη και παρασύνθημα ότι φταίνε οι κακές συνήθειες (δηλαδή όλες εκτός από την γενική αίματος και ούρων), μια ήπια αποδόμηση του ιατρικού ντισκούρ θα έδειχνε την επιστροφή της ασθένειας-τιμωρία για όσους βγάζουν το πιεσόμετρο από το χέρι τους.

Την ίδια στιγμή, μια μεγάλη μερίδα επιστημόνων συνεχίζει να τροφοδοτεί τον κόσμο με αλήθειες για το Αλτσχάιμερ που επιτρέπουν σε όποιον το επιθυμεί να μάθει αν και πότε θα χτυπηθεί από μια ασθένεια χωρίς επιστροφή. Πρόσφατα  παραδείγματα αποτελούν η ανακάλυψη ότι το Αλτζχάιμερ ως προίκα από τη μαμά είναι χειρότερο απ'ό,τι από τον μπαμπά, και ότι η αναισθησία θα ήταν καλύτερο να θεωρείται κώμα από το οποίο μας επαναφέρουν, παρά ένα είδος ύπνου. Τέτοιες αλήθειες, και άλλες παρόμοιες, είναι σίγουρο ότι συμβάλλουν στην καλή ψυχολογία που ο ασθενής οφείλει να διατηρεί ακόμα και αν πρέπει όλο το καλοκαίρι να το περάσει κλεισμένος σε ολόσωμο γύψο.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, η διαχείριση της αλήθειας, μπολιασμένη από πολιτική ορθότητα εισαγωγής που θέλει τις μπριζόλες καλοψημένες πριν το σερβίρισμα, αφορά τη διατύπωση αλλά όχι απαραιτήτως το περιεχόμενο κοινωνικό-πολιτικών δηλώσεων. "Οι περισσότεροι διακινητές είναι μαύροι και Άραβες. Έτσι είναι τα πράγματα, είναι γεγονός", είπε ο Eric Zemmour εξηγώντας γιατί η γαλλική αστυνομία τους αντιμετωπίζει διαφορετικά. Η δήλωση τον έσυρε στα δικαστήρια, μετά από μηνύσεις που κατέθεσαν οργανώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες ισχυρίστηκαν ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα αν ο Zemmour είχε πει "υπάρχει μια υπεραντιπροσώπευση του μεταναστευτικού πληθυσμού". 

(φ Street Anatomy)