Todayisthedayafter

Όλο και περισσότερος κόσμος στην Ιαπωνία, αλλά και αλλού (καθότι η ραδιενέργεια ενώνει τους λαούς), συνειδητοποιεί ότι οι οικονομικοί λόγοι υπερίσχυσαν της ασφάλειας. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι αντιδραστήρες έχουν περίπου τέσσερις φορές την ηλικία της Ρεμπέκκα Μπλακ, έδωσε νέα ώθηση στην παγκόσμια πυρηνική αγορά με το ακλόνητο επιχείρημα ότι αυτά παθαίνουν όσοι δεν αγοράζουν γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας. Απόλυτα γνώριμη αντιστροφή της λογικής, και οι πωλητές τη δουλειά τους κάνουν.  

Κάποιες εταιρείες, για παράδειγμα, προωθούν σήμερα την πυρηνική πραμάτεια τους με κύριο διαφημιστικό σλόγκαν την καταστροφή στο Τσερνόμπιλ. Και εκεί, όπως προκύπτει από άρθρα με αφορμή τη Φουκουσίμα, έλειπαν κάποια βασικά εξαρτήματα. Αλλά όχι μόνο: όσοι θυμούνται το 1986 το δελτίο καιρού να αναφέρει και τα επίπεδα ραδιενέργειας σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο, θα θυμούνται επίσης ότι το ατύχημα ανακοινώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση. Περασμένα ξεχασμένα όμως, γιατί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, και εν τω μέσω θριαμβολογίας για το πλήγμα που υποτίθεται ότι δέχτηκε η πυρηνική ενέργεια, η Λευκορωσία έκλεινε συμβόλαιο, ενώ η Τουρκία δήλωνε την αγάπη της για την πυρηνική ενέργεια και την προτίμησή της για σταθμούς πάνω σε ρήγματα.

Δυο "εξαιρετικά επικίνδυνες υποθέσεις" για την πυρηνική ενέργεια.

εικόνα 3 of 5

Τρίχες

Τα μαλλιά του είχαν τη δική τους ιστορία

(φ Unique Screenwriting)

Κάτι για την αρχή

Εδώ

(φ Planet Green)

Του πρόωρου σούρουπου

Μια ώρα μπροστά και 1,8 εκατ. του δευτερολέπτου πίσω

φ Mystery spot

Tom

Clap Hands

(φ Maja M)

Jim

Τρία ερωτήματα

Γιατί στις ταινίες όταν μένουν από σφαίρες, πετάνε το όπλο;
Γιατί οι κακοί κρατάνε το τσιγάρο με ανορθόδοξο τρόπο;
Γιατί, Jim, φοράς δύο ρολόγια;

(φ Secret Forts)

Υποφρένιες

Εκτός από το μακελειό στη Λιβύη, και τη ραδιενέργεια που τώρα προσφέρεται και σε υγρή μορφή, δυο άλλα νέα κλόνισαν την υφήλιο, προκαλώντας κύματα θλίψης και αμήχανης ενοχής. Και τα δυο, μαζί με τις διάφορες μεταλλάξεις τους, παρέμειναν αρκετές μέρες στα top 5 της διεθνούς ειδησεογραφίας . Το ότι τα νέα αυτά θεωρήθηκαν εξίσου σημαντικά με όλα τα άλλα, αποδεικνύει ότι η πραγματική ευαισθησία αγκαλιάζει πραγματικά τα πάντα και σαρώνει όλα τα έμβια όντα δίχως όρια ή παλιομοδίτικες διακρίσεις. 

Το ένα νέο ήταν ο αιφνίδιος θάνατος του Knut, που βρέθηκε ανάσκελα στη γούρνα του. Το συμβάν προκάλεσε βαρύ πένθος και κάποιες έριδες. Θέλοντας να αποτυπώσουν την τραγικότητα του συμβάντος, δημοσιογραφικές πηγές περιγράφουν πώς ο Κνουτ έκανε δυο τρεις περιστροφές και ένα σπασμό, μπροστά στα μάτια έκπληκτων επισκεπτών κάθε ηλικίας. Κάποια άλλα άρθρα επιχειρούν μια βιογραφική-ανθρωπομορφική προσέγγιση, υπενθυμίζοντάς μας ότι ο Knut εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του, έχασε τον αδελφό του, ενώ ο αυτός που τον φρόντιζε πέθανε από καρδιακή προσβολή.

Έξαλλοι οι ζωόφιλοι, ιδίως όσοι έχουν οργανώσει εκστρατείες βαθιά μέσα στη ζούγκλα της ηθικής, αναζητώντας τα (πολιτικά) δικαιώματα των ζώων - ένα κατά τα άλλα αξιοθαύμαστο εγχείρημα. "Καλύτερα να μην είχε καν υπάρξει ο Knut" είπε ένας από τους ειδικούς αναφερόμενος στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης της αρκούδας. Ίσως για αυτό δίνει και παίρνει η ευθανασία αδέσποτων σε κάποιες χώρες, δηλαδή ως εκ των υστέρων εφαρμογή της ιδέας "καλύτερα να μην υπήρχε". Για ευκολία, αν και δεν θα επεκταθούμε, ας την αποκαλέσουμε προσπάθεια "αναδρομικής αντισύλληψης".

Η θλίψη ωστόσο έχει πολλά πρόσωπα και, ως εκ τούτου, πολλούς διαφορετικούς μορφασμούς: κάποιοι που αγαπούσαν τον Knut ιδιαίτερα θα ήθελαν να συνεχίσουν να τον βλέπουν. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουν υπερβεί το εμπόδιο του ζωντανού όντος, ακριβώς στο σημείο όπου ο ζωόφιλος συναντά τον κυνηγό σε μια και μοναδική στιγμή ομόνοιας. Έτσι, ενώ οι κτηνίατροι πάσχιζαν να εξηγήσουν το θάνατο του Knut στο ανατομικό τραπέζι, κάποιος άλλος κύριος, από άλλο γνωστικό πεδίο, χάιδευε απαλά τη γούνα του ζώου, μουρμουρίζοντας διάφορα με περισυλλογή.

Το άλλο μεγάλο νέο, εφάμιλλο των μεγάλων φυσικών  και μη καταστροφών των ημερών, είναι ο θάνατος της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, που εκτός από είδηση που κυριάρχησε στην επικαιρότητα, προκάλεσε κάτι σαν μεμβράνη θλίψης σε εκατομμύρια ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους την ήξεραν μόνο ως Κλεοπάτρα, interruptus σύζυγο του Richard Burton, ενώ αδυνατούν να θυμηθούν οποιοδήποτε άλλο επίτευγμά της εκτός από το ότι είχε μπλε μάτια. Αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει. Εξάλλου, όπως έχει ήδη επισημανθεί, και ο Νίτσε είναι περισσότερο γνωστός ως αυτός με το μουστάκι και τη σύφιλη.

Claudio

Ένα πρωί με ήλιο

Αγαπημένο παιχνίδι

Η Νίνα στο βολάν

(φ nmnrmk)

Αγγελικά πλασμένος

Στο πνεύμα της ευρύτερης ανησυχίας για την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα, που πλήττει κυρίως όσους έχουν ελάχιστη έκθεση σε πραγματικούς κινδύνους, θα πρέπει να προσθέσουμε κάποιους νέους φόβους που ανέτειλαν εσπευσμένα για να καλύψουν το κενό άλλων που έδυσαν.

Το σεξ στο διάστημα μπορεί να αποβεί εντελώς ατελέσφορο, λόγω της αυξημένης κοσμικής ραδιενέργειας. Όποιος έχει σκοπό να αρχίσει ενδογαλαξιακό ταξίδι για να δουν τα τρισέγγονά του τον Κρόνο, ας κάτσει στα αυγά του, όπως έκανε ο Akuku, που άφησε πίσω του 100 χήρες. Τουλάχιστον τριακόσια άτομα στη κηδεία, όλοι συγγενείς πρώτου βαθμού.

Από εδώ και πέρα, μόνο όρθιοι στα τρένα - κάποιοι θα έλεγαν και στα ποδήλατα - καθότι στα καθίσματα κάνει πάρτι ο σταφυλόκοκκος ο aureus.

Όσοι κάνουν σκι, ας αρκεστούν στις χαμηλές ταχύτητες, ή σε επιβραδυντικές πτώσεις: το κερί που αλείφουν κάποιοι τεντιμπόηδες στα σκι τους (και μετά ως apre ski πάνω τους) για να κάνουν κόντρες, είναι καρκινογόνο.

Μετά το σκι, ξεχάστε το τζακούζι παρέα με άλλους ντεζενερέ ηλιοκαμένους μεθύστακες, γιατί τα άλατα μπάνιου μπορεί να προκαλέσουν παραισθήσεις, παράνοια, ταχυκαρδίες και αυτοκτονικές τάσεις.

"Τσινκουνγκούγια":  προσεχώς κοντά μας.

Να προσθέσουμε επίσης ότι σε πρόσφατο άρθρο σε ένθετο γνωστής κυριακάτικης, ένας ειδικός φροντίζει και αυτός για μια ξένοιαστη Κυριακή προειδοποιώντας ότι η μείωση της λίμπιντο στις γυναίκες μπορεί να οφείλεται ακόμα και σε όγκο στον εγκέφαλο. Μάλλον πρόκειται για κάποια έμφυλη ενδοιατρική κόντρα, γιατί πριν από κάποιους μήνες κάποιοι άλλοι γιατροί αποφάσισαν ότι στυτική δυσλειτουργία σημαίνει καρδιακή προσβολή μέσα στα επόμενα πέντε λεπτά.

Άνοιξη

Στις ομορφίες του

Πριν τη Δευτέρα

Musik από τα παλιά

Απόψε λάμπεις

Δυο βράδια υπνό με παρέα = μια μπανάνα.

Δέκα μπανάνες = μια ακτινογραφία χεριού.

Έτσι λέει.

(thnx Alex)

(φ Unfinished Man)

Ο Θρήνος των Ατάλαντων

Ίσως από τα καλύτερα μουσικά κομμάτια όλων των εποχών, με συνεχές βέλασμα νεαρής κατσίκας. Δεκατέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη δει το βίντεο. Ακόμα και αν έπαθε τήξη ο εγκέφαλός τους, οι αριθμοί καταγράφονται ως επιτυχία της ποιήτριας.

Μετά από τα πολλά party time, yeah party time, γίνεται επιτέλους το πάρτι στο περίπου 1:45 του βίντεο(υ). Μόνο που επειδή είναι όλα ανήλικα, κάθονται απλώς και κοιτιούνται. Αν κάπνιζαν ή έπιναν, θα τα πήγαιναν αναμορφωτήριο.

"ακούεται πάντοτε ένα μεγάλο βέλασμα
(μπεέ-μπεέ) καλύπτοντας τον θρήνο των ατλάντων,"
Α. Εμπειρίκος.

(ευχαριστώ τον Alex που μου γνώρισε την Rebecca)

Ξύλινα Πουλιά

False alarm

(φ Rollo & Grady)

Ήταν η τελευταία

Πώς αντιμετωπίζει η κουλτούρα της υπερβολής και του υπερθετικού τις έκτακτες καταστάσεις; Εξαντλώντας όλον τον ορίζοντα του δυνητικού κινδύνου και διακινώντας το αυτονόητο ότι οποιαδήποτε κατάσταση "ενδέχεται ακόμα και να οδηγήσει" σε κάτι ακόμα χειρότερο. Οι καταστάσεις έτσι και αλλιώς οδηγούν συνέχεια. Σε λιγότερο υστερική εκδοχή, το "μπορεί" και το "ενδέχεται" είναι και το ρεφλέξ του νυσταγμένου, ο οποίος αντιμέτωπος με εκτενή επιχειρήματα ή δεδομένα, θα απαντήσει με το δήθεν φιλοσοφημένο "δεν είναι απαραιτήτως έτσι", λίγα λεπτά πριν τον πάρει ο ύπνος.

Μια άλλη εξίσου χρήσιμη αντίδραση, σε περιπτώσεις με ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης, είναι η προτροπή για ετοιμότητα. Ή για ψυχραιμία. Στην δεύτερη περίπτωση, η συμβολή του πιο ψύχραιμου συχνά εξαντλείται στην ολοένα και πιο ήρεμη επανάληψη της προτροπής "μην πανικοβάλλεστε", σαν πικ-απ που χάνει στροφές. Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή, οι υπόλοιποι θα αρχίσουν να υποπτεύονται ότι ο καθησυχαστής είναι ψύχραιμος επειδή ενδέχεται να έχει μειωμένη αντιληπτική ικανότητα. Ή, ότι δεν τρέχει προς την έξοδο σπρώχνοντας τους υπόλοιπους γιατί έχει κοκαλώσει από το φόβο. 

Έτσι και αλλιώς η προτροπή "μην πανικοβάλλεστε" είναι απολύτως κενή, γιατί ακούγεται όταν υπάρχει κάθε λόγος για πανικό. Αυτό συμβαίνει τόσο συχνά που η ίδια η φράση έχει τουμπάρει προς το αντίθετό της, το "πανικοβληθείτε άφοβα". Το άλλο είναι ότι το "μην πανικοβάλλεστε" βασίζεται στην υπόθεση ότι ο πανικός αναβλύζει και εξαπλώνεται γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να πει "μην πανικοβάλλεστε". Η Νάνσι Ρέιγκαν, για παράδειγμα, είχε ριχτεί στη μάχη κατά των ναρκωτικών λέγοντας το περίφημο "απλώς πείτε όχι". Τόσες χαμένες ζωές επειδή κάποιοι έλεγαν ναι σε όλα.

Οι σκέψεις αυτές προκύπτουν μετά από τηλεοπτική εκπομπή με γνωστή δημοσιογράφο και γνωστό σεισμογράφο, μια-δυο μέρες μετά την καταστροφή στη Ιαπωνία. Η εκπομπή δεν αφορούσε τα τελευταία νέα από την Άπω Ανατολή, αλλά το απολύτως επίκαιρο ερώτημα του αν θα χτυπηθεί και η Ελλάδα από παρόμοιο σεισμό. Για το αν πρόκειται το τσουνάμι να χτυπήσει το Τουρκολίμανο, ούτε κουβέντα, μάλλον γιατί κάτι κρύβουν. 

Και αλλού, η ενημέρωση κινήθηκε σε εξίσου χρήσιμες κατευθύνσεις. Σε ένα από τα σχετικά άρθρα, ένας ειδικός δηλώνει ότι κοιμάται (ή δεν κοιμάται) με τη σκέψη ότι η σημερινή μέρα μπορεί να ήταν η τελευταία. Ο ίδιος, κάθε φορά που πάει στο αεροδρόμιο, βρίσκεται σε κατάσταση κάθιδρης εγρήγορσης, ενώ πολύ φοβάται ότι έχει ήδη περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που έγινε οικογενειακό συμβούλιο με θέμα την επάρκεια τροφίμων. Όλα αυτά χωρίς να μπορεί καν να ορίσει την έννοια της ετοιμότητας. Πάντως, αυτό που προκύπτει ως  δίδαγμα είναι ότι αν προετοιμαστείς για σεισμό και σου προκύψει πανδημία, έχασες. To γενικότερο δίδαγμα είναι ότι όσο πιο πολύ προετοιμάζεσαι για το ένα, τόσο απροετοίμαστος είσαι για το άλλο.

(ευχαριστώ Alex για φωτό)

Ρίχτερ

Στην πόλη δεν ήταν διόλου καλύτερα

Ατελείωτε Gustav

Σε κάποιες αγγλόφωνες εφημερίδες της ημεδαπής, που και που δημοσιεύονται λίβελλοι για το έλλειμμα ζωοφιλίας των 'those Greeks'. Το θέμα της επιστολής μπορεί να είναι κάποιος γάιδαρος που βρέθηκε να γκαρίζει μόνος του σε χορτολιβαδική έκταση από κάποιον περιηγητή με γαλότσες, ή μια πραγματική περίπτωση κακοποίησης ζώου από τον ιδιοκτήτη του.

Παρά το γεγονός ότι καμιά φορά οι επισημάνσεις είναι σοβαρές, αρκετές από τις επιστολές γίνονται εφαλτήριο για την απαξιωτική περιγραφή των ιθαγενών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η πρώτη παράγραφος περιγράφει, με το τρεμάμενο χέρι και τα ροδαλά μάγουλα της οργής, το περιστατικό πραγματικής η φαντασιακής κακοποίησης. Στις υπόλοιπες εξαπολύεται το υγρό πυρ της υστερίας κατά παντός Greek, κυρίως για το γεγονός ότι δεν φρόντισαν ώστε να αποφευχθεί το αποτρόπαιο θέαμα. Καθ'οδόν, και ενώ υποτίθεται ότι η επιστολή είναι κυρίως ζωοφιλικού περιεχομένου, εμφανίζονται και άλλες αναφορές που σε διαφορετικά συμφραζόμενα θα μπορούσαν, με κριτήρια μετα-αποικιοκρατικής πολιτικής ορθότητας, να θεωρηθούν ρατσιστικές. Ή έστω, ειδιστικές. Ή, τέλος πάντων, κάτι σε -κες.

Ο θυμός όσων θεωρούν ότι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα είναι το ενθουσιώδες χειροκρότημα με σφύριγμα τσοπάνη στη μέση μιας συμφωνίας του Mahler, συνήθως επισκιάζει οτιδήποτε άλλο, ενδεχομένως και ορθό. Το ένα πρόβλημα είναι η γενίκευση, ίσως προϊόν παθητικής επιθετικότητας από ανθρώπους που αναζητούν τον αυθεντικό βίο σε χώρες με γραφικά υποδεέστερο πολιτισμικό δείκτη.

Το άλλο είναι ότι η ηθικολογία αυτού του τύπου συχνά φαίνεται σαν να είναι περισσότερο αποτέλεσμα ηθικής δυσαρέσκειας, ο θυμός κάποιου που τον ανάγκασαν να αντικρίσει το ηθικά μεμπτό. Αυτό ίσως εξηγεί το ότι σε πολλές χώρες του ζωοφιλικού διαφωτισμού, η πάγια πολιτική για τα αδέσποτα είναι η ευθανασία, όπως αποκαλείται, η οποία για κάποιο λόγο σερβίρεται και ως μάθημα ορθής συμπεριφοράς προς τα ζώα. Η ηθική αγανάκτηση, ακόμα και σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα δίποδα, συχνά προέρχεται από χώρες που η δρακόντεια νομοθεσία φροντίζει να μη χρειαστεί καν να τεθεί το ηθικά και συναισθηματικά ενοχλητικό ζήτημα των συνθηκών διαβίωσης.

φ Old Book Illustrations

Τσικνοπέμπτες

Η προσπάθεια διαχείρισης της αλήθειας συνεχίζεται σε διάφορα σημεία του πλανήτη, με κύρια προσέγγιση αυτή της μπριζόλας που κάποιοι θέλουν καλοψημένη, ενώ άλλοι προτιμούν σχεδόν ωμή.

Στην Αμερική, για παράδειγμα, η ιατρική πέταξε το μπαλάκι στους υποψήφιους και νυν ασθενείς (δηλαδή, όλους) σε ό,τι αφορά τις ανίατες ασθένειες. Με κύριο σύνθημα την πρόληψη και παρασύνθημα ότι φταίνε οι κακές συνήθειες (δηλαδή όλες εκτός από την γενική αίματος και ούρων), μια ήπια αποδόμηση του ιατρικού ντισκούρ θα έδειχνε την επιστροφή της ασθένειας-τιμωρία για όσους βγάζουν το πιεσόμετρο από το χέρι τους.

Την ίδια στιγμή, μια μεγάλη μερίδα επιστημόνων συνεχίζει να τροφοδοτεί τον κόσμο με αλήθειες για το Αλτσχάιμερ που επιτρέπουν σε όποιον το επιθυμεί να μάθει αν και πότε θα χτυπηθεί από μια ασθένεια χωρίς επιστροφή. Πρόσφατα  παραδείγματα αποτελούν η ανακάλυψη ότι το Αλτζχάιμερ ως προίκα από τη μαμά είναι χειρότερο απ'ό,τι από τον μπαμπά, και ότι η αναισθησία θα ήταν καλύτερο να θεωρείται κώμα από το οποίο μας επαναφέρουν, παρά ένα είδος ύπνου. Τέτοιες αλήθειες, και άλλες παρόμοιες, είναι σίγουρο ότι συμβάλλουν στην καλή ψυχολογία που ο ασθενής οφείλει να διατηρεί ακόμα και αν πρέπει όλο το καλοκαίρι να το περάσει κλεισμένος σε ολόσωμο γύψο.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, η διαχείριση της αλήθειας, μπολιασμένη από πολιτική ορθότητα εισαγωγής που θέλει τις μπριζόλες καλοψημένες πριν το σερβίρισμα, αφορά τη διατύπωση αλλά όχι απαραιτήτως το περιεχόμενο κοινωνικό-πολιτικών δηλώσεων. "Οι περισσότεροι διακινητές είναι μαύροι και Άραβες. Έτσι είναι τα πράγματα, είναι γεγονός", είπε ο Eric Zemmour εξηγώντας γιατί η γαλλική αστυνομία τους αντιμετωπίζει διαφορετικά. Η δήλωση τον έσυρε στα δικαστήρια, μετά από μηνύσεις που κατέθεσαν οργανώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες ισχυρίστηκαν ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα αν ο Zemmour είχε πει "υπάρχει μια υπεραντιπροσώπευση του μεταναστευτικού πληθυσμού". 

(φ Street Anatomy)

California Wives

Εδώ

(φ Comfort Comes)

Πάρτι Άνιμαλ

Η χειρότερη εκδοχή είναι το νέο μαύρο. Το φοράει η Κασσάνδρα, π.χ., στο μπακάλικο της γειτονιάς, που με το φαρμακερό κεντρί στο πισινό της τρυπάει τη σαμπρέλα της τυχαία καλής διάθεσης, αλλά και τα πρωτοσέλιδα που έχουν εξαντλήσει όλα τα εφιαλτικά σενάρια.  Ανάμεσά τους, χιλιάδες καλοθελητές της προειδοποίησης για τον επερχόμενο ζόφο, αγωνιστές που χάνουν το κούρνιασμά τους και άλλοι που αναθέτουν τον αγώνα τους σε απεργούς πείνας.

Υπάρχουν τουλάχιστον δυο γενικές κατηγορίες: στην μια ανήκουν οι επιστήμονες της απαισιοδοξίας που ηδονίζονται όταν περιγράφουν την κατρακύλα με όρους κομήτη που θα χτυπήσει τη Γη και θα την ξαποστήλει σε διαστημικό τουρισμό χωρίς επιστροφή. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και πολλοί που θα έπρεπε να είχαν προβλέψει ή αποτρέψει, καθότι αυτή είναι και η μόνη δουλειά τους, αλλά που εδώ και καιρό περιγράφουν το λάθος τους ως ανωτέρα βία.  Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν όσοι δεν είπαν ποτέ καλό λόγο για την κατάστασή τους, τις δουλειές τους κ.λπ. και που τώρα βρίσκονται επιτέλους στο στοιχείο τους.

Ο σκοπός του κινδυνολόγου είναι να οικειοποιηθεί το μέλλον μέσα από φράσεις όπως 'τα χειρότερα είναι μπροστά μας', ή μεταθέτοντας την ανάκαμψη από λίγο κάθε μέρα, έτσι ώστε η ελπίδα να γίνεται τσαμπί που δεν φτάνει ούτε μακρυλαίμης γάιδαρος. Ο κινδυνολόγος ανθίζει είτε το καταχείμωνο ("τα χειρότερα έρχονται την άνοιξη"), είτε το κατακαλόκαιρο ("τα χειρότερα μας περιμένουν το Σεπτέμβριο"). Στην πρώτη περίπτωση κινείται εκδικητικά κατά της αισιοδοξίας που δημιουργούν οι ορμονικές διαταραχές του Μάη. Στην δεύτερη, απλώς επισημαίνει ότι καθετί καλό τελειώνει και μετά πρέπει όλοι να τιμωρηθούμε.

Εδώ πρέπει να επισημανθεί και η περίπτωση του κινδυνολόγου-νυφίτσα που  δρα κυρίως στις καμπάνιες κατά του πανικού. Πέρυσι, με την εμφάνιση της γρίπης των χοίρων, είχε την τιμητική του. Έδρασε με  ιδιαίτερο μπρίο στις τηλεοπτικές εκπομπές ενημέρωσης και προφύλαξης που είχαν σκοπό να καθησυχάσουν, οι οποίες ωστόσο συνοδεύονταν από  ντοκιμαντέρ για την ισπανική γρίπη που αφάνισε το μισό πληθυσμό της Ευρώπης. Μια άλλη αγαπημένη τακτική του κινδυνολόγου-νυφίτσα είναι να ανακοινώνει πρόωρα και με άστοχο ζήλο ότι δεν υπάρχει "κανένας λόγος πανικού", σαν καπετάνιος που καλωσορίζει τους επιβάτες του φορώντας σωσίβιο. 

(φ If we don't, remember me)