Βούιξε ο τόπος με το βιβλίο του παιδόφιλου, το οποίο αποτελεί και πρόγευση της νέας εποχής του ηλεκτρονικού βιβλίου. Καθώς τα παραδοσιακά εκδοτικά σχήματα υποχωρούν, και με αυτά η αξιολόγηση του περιεχομένου από συμπαθείς τύπους με παπιγιόν, απελευθερώνεται ο ακατέργαστος οίστρος όσων θεωρούν ότι αφού δακτυλογραφείς, μπορείς και να γράψεις.
Τα σμήνη των γκατζετάδων από την πλευρά τους - που έτσι και αλλιώς είχαν βαρεθεί τα βιβλία και το χρόνο που απαιτείται για να "κατέβει" η κάθε τυπωμένη σελίδα στον εγκέφαλο - εδώ και καιρό θριαμβολογούν για το θάνατο του εκδοτάκου και προσπαθούν να περάσουν τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις ως μεγιστοποίηση της ελευθερίας του λόγου (και, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ως συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος).
Κάτι τέτοια γράφτηκαν και στην ιστοσελίδα (πριν κλείσει) του παιδόφιλου βιβλίου στο Άμαζον, όπου σχολιαστές έδιναν συγχαρητήρια στην εταιρεία για την απόφαση να προστατέψει τα "free-speech rights". Μόνο που σε προηγούμενη δήλωσή της σε σχέση με το βιβλίο, η εταιρεία δεν αναφέρεται στην ελευθερία του λόγου, αλλά στην ελευθερία αγοράς.
(εικόνα Visual Dictionary)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου