Η φανέλα με τα λ(εφτά)

"Οι γλάροι ακολουθούν τη ψαρόβαρκα επειδή νομίζουν ότι οι ψαράδες θα πετάξουν καμιά σαρδέλα στη θάλασσα", είχε πει κάποτε ο Έρικ, λίγο εκνευρισμένος με τους δημοσιογράφους που τον ακολουθούσαν παντού, ιδίως μετά το ματς όπου είχε ρίξει κλοτσιά σε παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Στο ίδιο ματς, αφού έφαγε αποβολή, έριξε και μια άλλη κλοτσιά, genre κουνγκ-φου, αυτή τη φορά σε οπαδό της αντίπαλης ομάδας. Μετά από το ποδόσφαιρο πέρασε στην ηθοποιία. Δύσκολα χρόνια.

Τώρα, μας καλεί όλους σε νέες μορφές επανάστασης, αποκλειστικά κατά των τραπεζών. Μάλλον θέλει και πάλι τους γλάρους να ακολουθήσουν την ψαρόβαρκά του. Μεταξύ των υποστηρικτών του, και ο γνωστός sportscaster μπιλιάρδου, David Icke. Ο David έφυγε από το BBC, έγινε γκουρού και έκτοτε προσπαθεί να μας πείσει ότι η Γη βρίσκεται στο έλεος πράσινων ερπετών. Όμως, άλλος είναι ο πραγματικός εφιάλτης: αν ο αριθμός των πιστών αυξηθεί, η Γη θα βρίσκεται στο έλεος αυτών που πιστεύουν στα πράσινα ερπετά.

Να υποθέσουμε ότι ο Έρικ δεν αναζήτησε ποτέ τις υπηρεσίες των τραπεζών και ότι έχωνε τα χαρτονομίσματα στη κάλτσα του; Επίσης, όταν αυτοκαταστραφούμε όλοι ακολουθώντας τις οδηγίες του, θα είναι και πάλι εκεί να μας βοηθήσει, τουλάχιστον με κάποια νέα σοφία; Πολλές φορές είναι καλύτερο να κλοτσάς (καμιά μπάλα), παρά να μιλάς.

(φωτό rankopedia)

Κρίμα

Bye Λέσλι

Παραμυθάδες

Και ζήσαμ'εμείς καλά, και αυτοί καλύτερα

γκο γκο γκερλ

Σπηκάζ με χαρακτηριστική φωνή ηδονοβλεψία 70's

Στο μεταξύ, το χορευτικό ντουέτο "Peste Bubbonica", ευτυχώς σε μια και μοναδική εμφάνιση, εύχεται απύρετο χειμώνα.

Μπρος και κάτω, πίσω και πάνω

Μπρός και αριστερά;


(φωτό If we don't, remember me)

Η τοστιέρα έβγαλε γλώσσα

Αν το ρομπότ κρίνει ότι ο ασθενής ή υπερήλικος επιμένει να μη θέλει τα χάπια του, υποχωρεί. Αν κρίνει ότι τα χρειάζεται, επιμένει αυτό. Το πώς κρίνει την κάθε περίπτωση βέβαια εξαρτάται από τον προγραμματισμό του, δηλαδή από δεδομένα συμπεριφοράς που θα χορηγηθούν στο ρομπότ ως usb-κλύσμα. Που θα έχουν καθοριστεί προηγουμένως από τους προγραμματιστές.

Περίπτωση Α: Ο υπερήλικος ασθενής κουνά τα χέρια του μανιασμένα. Δε θέλει τα φάρμακά του, ή μήπως κάτι έχει πάθει και προσπαθεί να μας το πει με νεύματα; Προσθέτουμε λοιπόν ένα ακόμα δεδομένο: ο ασθενής είναι χλομός. Τότε, χρειάζεται τα φάρμακά του. Περίπτωση Β: είναι χλομός και κουνάει τα χέρια του μανιασμένα γιατί το ρομπότ, που τώρα έχει θυμώσει και κρατάει και ένα χωνί, είναι έτοιμο να του χώσει στο στόμα μια χούφτα mentos. κ.ο.κ.

Η ικανότητα του ρομπότ να πράττει ανάλογα χαρακτηρίζεται ως 'ηθική κρίση'. Αυτό από μόνο του κάτι λέει για το τι τελικά εννοούσαμε τόσα χρόνια όταν μιλάγαμε για 'ηθική'.

Έχω άσχημα νέα: ο ιδρώτας του Ash μοιάζει με γάλα.

Mayer

Σίγουρα η φάτσα που θα περίμεναμε από αυτή τη φωνή.

Psyκώlogy

Όταν το μυαλό αφαιρείται, οι αρνητικές σκέψεις δεν είναι οι "απλήρωτοι λογαριασμοί", αλλά διάφορα ευχάριστα πράγματα που ξέρουμε ότι δεν είναι αλήθεια.

(φωτό smoke and a coke)

Οικολόμυγα

Στις οδηγίες χρήσης της μυγοσκοτώστρας δακτύλου, διαβάζουμε τα εξής:
"The present invention is an insect dissuasion device that resembles a miniature fly swatter adapted to be fixed onto an end of a human finger. When a device of the present invention is attached for example onto an index finger, normal activities such as holding a book or a drink container are unimpeded. An insect can be spontaneously discouraged by simply flexing, slowly encroaching upon and then “flicking” the finger and the attached device of the present invention. Due to the small size of the “finger fly swatter” most insects do not react to its presence and are caught off-guard by the rapid flicking motion. Most insects are easily struck and swept away from one’s body by the device of the present invention, resulting in permanent removal of the particular insect."

Lynch

Τα πρώτα του βήματα ήταν ακόμα χειρότερα.

(φωτό All Movie Photo)

Καραόκε

Κάτι συμβαίνει. Το είδαμε και το καλοκαίρι: 'φέτος δεν έχει διακοπές'. Μετά άδειασε η πόλη και δεν έβρισκες ούτε τυρόπιτα. Όλοι αυτοί που δεν θα φεύγανε, φύγανε μαζί, οπότε μοιράστηκε η ντροπή. Κάποιοι από τους γκρινιάρηδες που βρέθηκαν κατά τύχη σε διπλανές πετσέτες είπαν 'ε, μωρέ, πήγα διακοπές γιατί ποιος ξέρει πότε θα ξαναπάω'. Ενώ τόσα χρόνια πηγαίναμε επειδή ξέραμε ότι θα ξαναπάμε.

Πιο πρόσφατα, είχαμε τη φωνή και την αντάρα κατά του μνημονίου. Οργή στους δρόμους, έξω από τη Βουλή (και σχεδόν μέσα της), σε αυθόρμητες συζητήσεις σε ουρές, στα σουπερ μάρκετ, στις στάσεις, μέσα σε ταξί, στα γεμάτα καφέ.  Όλη η χώρα μια πολυκατοικία, πιάναμε κάποια κουβέντα από το φωταγωγό και την ανακυκλώναμε. Οργή και στο δίλημμα 'στήριξη ή εκλογές', γιατί του Έλληνα ο τράχηλος, κ.λπ.

Μετά ήρθε η ώρα της κάλπης. Σιγή πίσω από το παραβάν καθώς θωπεύουμε το ψηφοδέλτιο μας μακριά από τη κλαγγή της εξέγερσης. Μόνο μη μας δει κάποιος που μας ξέρει μόνο ως ήρωα της επανάστασης. Τα αποτελέσματα φέρνουν κάποιες ανατροπές και χαιρόμαστε. Αλλά η χαρά αυτή δε συγκρίνεται με εκείνη που δώσαμε στον Στρος-Καν - δηλαδή σε αυτόν που υποτίθεται ότι μας έχει κάτσει στον τράχηλο. Δε μας πίεσε κανείς. Μόνοι μας του τη δώσαμε. Έπειτα ήρθε η επέτειος του Πολυτεχνείου και ξαναθυμηθήκαμε ότι είμαστε κατά του μνημονίου.

Φάτα τώρα

"Το κόλπο είναι να σε κάνω να νομίζεις ότι όλο αυτό ήταν δική σου ιδέα".

Για όλες τις περιστάσεις

(φωτό media mania)

"How do we know you're that good?"

Είναι

(φωτό this distracted globe)

Τσαγάκι

Ήρεμες εξεγέρσεις

Τρέμω, άρα υπάρχω

Κάτσε σπίτι καλύτερα

(ευχαριστώ Alex)

(φωτό Getty images)

Απορίες

Για κάθε περίσταση

King

"BB, do you think I've lived my life all wrong?". Όχι, λεει ο BB - και η Lucille - αλλά "don't look back", καλού-κακού.

Αξίζει και για τα χορευτικά της παρέας των πνευστών (και, φυσικά, για το ακούραστο slap του μπασίστα).

(φωτό Danny Clinch, Morrison Hotel Gallery)

Ελευθερίες

Βούιξε ο τόπος με το βιβλίο του παιδόφιλου, το οποίο αποτελεί και πρόγευση της νέας εποχής του ηλεκτρονικού βιβλίου. Καθώς τα παραδοσιακά εκδοτικά σχήματα υποχωρούν, και με αυτά η αξιολόγηση του περιεχομένου από συμπαθείς τύπους με παπιγιόν, απελευθερώνεται ο ακατέργαστος οίστρος όσων θεωρούν ότι αφού δακτυλογραφείς, μπορείς και να γράψεις.

Τα σμήνη των γκατζετάδων από την πλευρά τους - που έτσι και αλλιώς είχαν βαρεθεί τα βιβλία και το χρόνο που απαιτείται για να "κατέβει" η κάθε τυπωμένη σελίδα στον εγκέφαλο - εδώ και καιρό θριαμβολογούν για το θάνατο του εκδοτάκου και προσπαθούν να περάσουν τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις ως μεγιστοποίηση της ελευθερίας του λόγου (και, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ως συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος).

Κάτι τέτοια γράφτηκαν και στην ιστοσελίδα (πριν κλείσει) του παιδόφιλου βιβλίου στο Άμαζον, όπου σχολιαστές έδιναν συγχαρητήρια στην εταιρεία για την απόφαση να προστατέψει τα "free-speech rights". Μόνο που σε προηγούμενη δήλωσή της σε σχέση με το βιβλίο, η εταιρεία δεν αναφέρεται στην ελευθερία του λόγου, αλλά στην ελευθερία αγοράς.

(εικόνα Visual Dictionary)

Έξοδα

'Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα'. Για κάποιο λόγο, με όλα τα άλλα που συμβαίνουν, η πρόταση ηχεί σαν το αντίθετό της. Όχι ως αναφορά στη διαπραγμάτευση, τη διαβούλευση, τις συμμετοχικές διαδικασίες αλλά ως δήλωση ανάλγητης αποφασιστικότητας. Και ιδίως αν σκεφτεί κανείς ποιοι κλήθηκαν να λύσουν το αδιέξοδο του κρατικού χρέους, και με ποιο τρόπο. Για πρώτη φορά, ζητήθηκε και η αρωγή των νεκρών. Και, by the way, δεν τα φάγαμε μαζί, ο πρώτος πληθυντικός είναι από τις πλέον μπανάλ τσαχπινιές εξιλέωσης.

(εικόνα if we don't, remember me)

Στο στέκι της Τερέζας

"Τακ τακ τακ" λέει ο Junior και τρελαίνει τις κυρίες

Το αυγό του κακού

Και προς το τέλος της κουβέντας, ο Μίκι κάτι άρχισε να υποψιάζεται

(εικόνα Monsterbrains)

Τα αυγά του κακού

Σάντουιτς, πορτοκαλάδες, κώκ, σάμαλι

"Όχι μόνο απαντούσαν το τηλέφωνο αλλά έκαναν και κλήσεις". Ο David Sedaris επισκέπτεται τη δεύτερή του πατρίδα, μιλάει για την πατροπαράδοτη φιλοξενία μας, και περιγράφει ένα ακροατήριο που παραήταν busy για να βρίσκεται εκεί.

(φωτό index magazine)