"Είσαι ό,τι δηλώσεις" είχε πει ο Τσαρούχης. Ρήση με έξοχη αμφισημία μεταξύ του Είναι που είναι όσο ρηχό ή βαθύ όσο και μια δήλωση, και του Είναι ως προσωπική, ίσως και στιγμιαία, απόφαση.
Μετά ήρθαν άλλα συνθήματα, λίγο εισαγόμενα, λίγο τσιμπημένα από το πνεύμα self-help και την εύθυμη φιλαυτία του. Η βασική ιδέα είναι ότι με λίγο μπιχεβιορισμό, ξεμπερδεύουμε με τις περίπλοκες αναλύσεις της ταυτότητας: "είσαι ο,τι τρως", "είσαι ό,τι διαβάζεις, φοράς, οδηγείς, ψωνίζεις". Μέσα σε αυτά μπαίνει εμβόλιμα και το "είσαι ό,τι λες" ή το "είσαι ό,τι κάνεις" που συνδυάζονται πολύ ωραία με ρεφλέξ του τύπου "δεν το εννοούσα έτσι", "ναι, αλλά κατά βάθος", "δεν είναι αυτό που φαίνεται", "άφησε με να σου εξηγήσω" και "δεν το'κανα εγώ".
Και γιατί όχι "είσαι ό,τι δεν κάνεις", ή ακόμα και το "είσαι ό,τι δεν λες", που μετατρέπει κάθε σιωπηλό στοχαστή σε γλάστρα.
φ Rex Dart's Guide to America
φ Rex Dart's Guide to America
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου