Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Μπεμπε



Σπιτικό κούρεμα - προμελετημένη αντι-αισθητική (μας παίρνει, έχουμε νόστιμη φατσούλα) - άψογα δόντια, και άψογα οργισμένη φάτσα που συμπληρώνουν τα τατουάζ που επιδεικνύονται με διακριτικές περιστροφές του σώματος. Μουσική επιπέδου παιδικού πάρτι, τη στιγμή ακριβώς που τα λάτιν βάζουν και τους γονείς στο χορό. Τούρτα σοκολάτα, πορτοκαλάδες, τσιπς και μετά όλα μαζί σε αντίστροφη πορεία.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της νιώθει και αυτή υποχρεωμένη να τα βάλει με τους δημοσιογράφους. Πολύ της μόδας στους επαγγελματικούς κύκλους που τρέφονται από τη δημοσιογραφική προβολή. Οι δημοσιογράφοι τής 'προκαλούν αλλεργία', δηλώνει επιλέγοντας ένα απαξιωτικό σχήμα που ωστόσο της επιτρέπει να διατηρήσει έναν αποστασιοποιημένο μετα-πανκ ζαμανφουτισμό - περνώντας έμμεσα και το μήνυμα χρόνιας έκθεσης στο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον: η απαξίωση έχει σωματοποιηθεί, έχει γίνει αλλεργικό ρεφλέξ. Πάντως το σαιτ της δεν φαίνεται να φοβάται την αυτοπροβολή.

Γρήγορα όμως αναθεωρεί, με κάποια αγωνία, γιατί θυμάται ότι συνεντευξιάζεται: "έχω αλλεργία με τους δημοσιογράφους που προκαλούν αλλεργία". Λιγότερο αγέρωχο: ο ταυρομάχος μόλις έγινε σουβλατζής.  Ακολουθούν και άλλες πρωτότυπες δηλώσεις παβλοφικού προοδευτισμού: κατανοεί τη θέση των πειρατών της μουσικής, ακούει ροκ αλλά δεν επηρεάζεται (προτιμά τα φλαμένκο), τα ΜΜΕ τη χειραγωγούν. Επίσης, δεν ενημερώνεται για το μεταναστευτικό ή τις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο. Άλλα έχει άποψη για το θέμα, που βασίζεται κυρίως στο πώς τα σωθικά της αντιλαμβάνονται την επικαιρότητα.

φ fuck yeah dementia












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου