"Η ζωή θα γινόταν πιο ενδιαφέρουσα με εκείνους τους ανέραστους που δεν συγκινούνται μπροστά στο φαινόμενο;" ρωτά ο Τσόκλης εξυμνώντας το πάθος, τη ζωντάνια, ακόμα και την αυτοθυσία του βιαστή.
Παραμένει ανοιχτό ερώτημα, μεταξύ άλλων ερωτημάτων, για ποιους ή ίσως ποιες θα γινόταν η ζωή "πιο ενδιαφέρουσα". Όπως και αν τόσα χρόνια ο βιασμός θεωρείται αποτρόπαιος επειδή, όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί, δεν μπορούσαμε να δούμε την ποιητική, την καλλιτεχνική, την αντρίκια πλευρά του.
Στην απάντησή του, ο καλλιτέχνης μάλλον υποθέτει ότι η απόρριψη του 'ερωτισμού' του βιασμού είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας που είναι 'ευνουχισμένη και αδιάφορη στον έρωτα'. Διάγνωση που έχει κάποιες ομοιότητες με αυτόν που πιστεύει ότι αν κάποια γυναίκα δεν ενδώσει στο καμάκι του, σίγουρα είναι ανέραστη.
Πάντως - μια και είναι πρόσφατο γεγονός - ο βιαστής της Κέρκυρας δήλωσε 'ξέρω ότι καμία γυναίκα δεν θα με δεχόταν'.
(φωτό Piero Manzoni Merda d'Artista)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου