Το θαύμα της φωτογραφίας, της δυνατότητας αποτύπωσης αυτού του κλάσματος που αιώνες μας διέφευγε και που τώρα μπορεί και αυτό να γεμίσει ολόκληρα άλμπουμ με τις σκηνές που, μπροστά στα μάτια μας, δεν βλέπαμε. Μια σταγόνα γάλα ακριβώς τη στιγμή που αναπηδά πάνω σε κάποια επιφάνεια προσποιούμενη πλαστικό τασάκι σκονισμένης πανσιόν, το παπούτσι λίγο πριν σμίξει με την αντανάκλασή του θρυμματίζοντας το νερό, οι δρομείς καθώς τερματίζουν με διάπλατα χέρια και στόματα, χτυπημένοι από αφανές ωστικό κύμα, το χτύπημα του μποξέρ που προκαλεί μια έκρηξη ιδρώτα και σάλιου. Και φυσικά, χιλιάδες φωτογραφίες με κόκκινα μάτια, με τα ημίκλειστα βλέβαρα και το χαμόγελο του κρετίνου (ή τα ορθάνοιχτα μάτια και τα σφιχτά σαγόνια του μανιακού), με γεμάτα στόματα, ανοιχτά φερμουάρ, και με μακροσυγγενείς που κοιτάνε στη ζούλα το ντεκολτέ της νύφης.
(κάτω φωτό Awkward Family Photos)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου