Περίπου 400 ακολούθησαν την Frau Trofea όταν το δύσοσμο καλοκαίρι του 1518 άρχισε να χορεύει σε ένα σοκάκι του Στρασβούργου. Προς το τέλος του καλοκαιριού, μετά από αδιάκοπο χορό, πολλοί από αυτούς θα πέθαιναν από καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά και υπερκόπωση.
Η 'χορευτική πανώλη' του 1518 παραμένει μυστήριο. Ο Eugene Backman ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για τους σπασμούς που προκάλεσε ψωμί από μουχλιασμένη σίκαλη. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή δεν αρκεί για να εξηγήσει το γεγονός ότι οι κινήσεις των 'ασθενών' δεν ήταν σπασμωδικές αλλά άκρως χορευτικές. O Robert Bartholomew με τη σειρά του είπε ότι ήταν μέρος της χορευτικής ιεροτελεστίας κάποιας αιρετικής σέκτας. Όχι, γιατί χόρευαν παρά τη θέλησή τους και χωρίς απολύτως καμία μουσική υπόκρουση, απαντά ο Waller στο βιβλίο του.
"Δεν ακουγόταν καμία μουσική ενώ η ίδια [η Φράου] δεν έδειχνε κανένα σημάδι χαράς καθώς οι φούστες της ανασηκώνονταν γύρω από τα αεικίνητα πόδια της. Παρά τον εκνευρισμό του συζύγου της, εκείνη συνέχισε να χορεύει όλη μέρα. Καθώς οι σκιές μάκραιναν και ο ήλιος έδυε πίσω από τις ξύλινες στέγες των σπιτιών, ήταν πλέον σαφές ότι η Frau Trofea απλώς δεν μπορούσε να σταματήσει. Τελικά, μετά από ώρες χορευτικής φρενίτιδας κατέρρευσε από την κούραση. Καλυμμένη με ιδρώτα και με τους μυς της να συσπώνται, έπεσε σε βαθύ λήθαργο. Μετά από λίγες ώρες, ξανάρχισε τον κατά μόνας χορό της"
Προτεινόμενο soundtrack: Το Φουρό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου