Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

You little Kant





Όσοι, παρακάμπτοντας με μποέμικο μπρίο τα πεζά δεινά του κόσμου, ξαγρυπνούσαν τα βράδια με τη σκέψη του καψερού Roman στο πολυτελές σαλέ στις Άλπεις, τα νέα είναι χαρμόσυνα: τελικά δεν εκδίδεται στις ΗΠΑ. Έτσι, θα μπορέσουμε και εμείς να ησυχάσουμε από την έκκριση κειμένων υποστήριξής του σε ο,τι αφορά την εντελώς ανάρμοστη μεταχείριση του Roman, ιστορία που τον κυνηγάει σαν λυσσασμένο κανίς από τότε που είχε κατηγορηθεί για βιασμό 13χρονης. Η είδηση έκανε τους απανταχού δημιουργούς της ήπιας ταλαιπωρίας να ανοίξουν εξαίσια κρασιά και σαμπάνιες, τον BHL - θαυμαστή του Jean-Baptiste Botul και επικριτή του Kant - να ανασάνει, και ένα πρώην Γάλλο υπουργό (άλλον από αυτόν που έκανε phonecall στην Hillary υπέρ του Roman) να πει ότι επιτέλους ο Roman θα μπορέσει να ξαναδημιουργήσει, ξαλαφρωμένος από την ηθική των μαζών. Ο,τι είναι δημιουργικό, είναι και ηθικό, θα μπορούσαμε να πούμε σε μια παραλλαγή ενός γνωστού ρεφραίν.
‘Όλοι θέλουν να πηδήξουν κοριτσάκια’ φαίνεται όμως ότι είπε κάποτε ο δημιουργός, κατά την Catherine Bennett η οποία βρίσκει κάτι περίεργο στην όλη ανθρωπιστική προσπάθεια, ίσως επειδή είναι γυναίκα.

(φωτό whatifknits)

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

'The God of that thing'



...λέει ο υπέροχος κ. Fry.

(Ευχαριστώ Alex)

Ο Έλληνας Καραγκιόζης




Η UNESCO αποφάσισε ότι ο Καραγκιόζης είναι Τούρκος. Το υπουργείο Πολιτισμού απαντά ότι ο Καραγκιόζης αποτελεί μέρος της πολιτιστικής εμπειρίας του ελληνικού λαού. Τέτοιες δηλώσεις, ωστόσο, χρειάζονται προσοχή: το διπλό τους νόημα καραδοκεί. Στο μεταξύ, ο Μηνάς Καρατζόγλης έδωσε και αυτός τη μάχη του. Έξαλλος με την εθνική προσβολή που υπέστη όταν μια εταιρία γαλακτοκομικών στη Σουηδία έκανε χρήση της φάτσας του για γιαούρτια 'τουρκικής συνταγής', ζήτησε αποζημίωση 5 εκ. ευρώ. Πήρε 160.000 ευρώ, ξεπλύθηκε η προσβολή και συνέχισε να εμφανίζεται παρέα με την τουρκική συνταγή.

(Φωτό: από τη μουσική που έγραψε ο Περικλής Τσουκαλάς για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Γιώργου Σκούρτη)

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Σχέδια πτήσης



Ζεστό βράδυ με έντομα

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Ο Καιρός των Τσιγγάνων




Σε περιόδους κρίσης, ο ένας στρέφεται κατά του άγνωστου άλλου. Ο καθένας με τον τρόπο του ψάχνει την εύκολη λεία, ακόμα και αυτούς που μπορούν να χαρούν χωρίς να καταναλώνουν ή να ενοχλούν. Οι ξενοδόχοι, διαβάζουμε, θέλουν αυστηρότερα μέτρα κατά όσων κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ. Δηλαδή την επιβολή ποινών. Χτυπιέται ο κλάδος τους, κάποιοι θα πουν, τι να κάνουν και αυτοί - 'τι να κάνει και αυτός': η γνωστή πασπαρτού δικαιολογία, προπομπός της μπούρδας.

Και οι μπούρδες ήπια μορφή επιθετικότητας είναι, αναίτια σπατάλη μιας σιγής που έχουμε ανάγκη. Κάνοντας βόλτα σε μια άδεια Αθήνα τα Σαββατοκύριακα, ο νους μπορεί και αυτός να θυμηθεί το γνωστό μοιρολόι: 'μπα, φέτος δεν με παίρνει, εδώ με βλέπω όλο το καλοκαίρι'. Δηλαδή εκεί, στο εξοχικό. Τα λόγια είναι πράγματι φτώχεια, γιατί όταν σφίγγουν τα πράγματα επιστρέφουμε στο επίπεδο των απλών ρεφλέξ, λες και όλες οι κουβέντες να ήταν ασκήσεις στόματος μετα ήχου.

Welcome to Greece, iΜπαγάσα.

(φωτό funlol)

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

правда



" ''Πολλοί υπέθεταν ότι η Σύνθια, λόγω της προφοράς της και των ανοιχτόχρωμων μαλλίων της, ήταν Σκανδιναβή. H Lapin είπε επίσης ότι η γειτόνισσά της, της χαμογελούσε και την χαιρετούσε κάθε φορά που περνούσε. Μια φορά την είδε να πηγαίνει σπίτι με ένα μάτσο ασφόδελους και μια γαλλική μπαγκέτα. "Αν κοίταζες έναν-έναν τους ανθρώπους σ'αυτό το δρόμο" προσθέτει η Lapin "ήταν η τελευταία που θα υποψιαζόσουν ότι είναι κατάσκοπος" ".

Από άρθρο των New York Times για την σύλληψη των 10 στις ΗΠΑ για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας.

Η καλύτερη μεταμφίεση για κατασκοπους είναι τα δυο άκρα: διαφανής κανονικότητα ή καμπαρντίνα, μαύρα γυαλιά, σηκωμένοι γιακάδες, καβουράκι και κάμερα γύρω από το λαιμό. Όμως, όπως ξέρουμε και από την (σχετικά) πρόσφατη ιστορία μας, εξαιρετικοί κατάσκοποι είναι και οι γείτονες, και ο κυρ-τάδε ή η κυρά-δείνα εδώ παρακάτω που τόσο αγαπάμε όλοι. Την είδατε την γειτόνισσα: "Αν τους κοίταζες έναν-έναν..".

Η ιστορία είχε και παράπλευρες συνέπειες, μεταξύ των οποίων και η ξαφνική αύξηση στις πωλήσεις των βιβλίων του Ian Flemming, μπαμπά του Bond, James Bond.

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Τουλεσά



και Λαλουνελά.

(ευχαριστώ Μαγδαληνή)

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Κανίβαλοι



Χορός κάπου στον χωρόχρονο.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Z1




" Έτσι που κουνάει τα χέρια του σαν φτερούγες και είναι καλυμμένος με μια επίστρωση ιδρώτα, ο Slavoj Žižek μοιάζει με άνθρωπο που μιμείται κάποιο πτηνό ενώ βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο μόλυνσης από ραδιενέργεια. Στην πραγματικότητα όμως προσπαθεί να μιμηθεί την αίσθηση του να είσαι παγιδευμένος μέσα σε ένα ολόσωμο προφυλακτικό.

‘Το είδα σε ένα Αμερικάνικο μαγαζί’ λέει ξαφνικά, σχεδόν ορμώντας προς το μέρος μου μέσα στο ήσυχο αίθριο του ξενοδοχείου στο Bloomsbury. ‘Η απόλυτη μάσκα για το σώμα! Η πεμπτουσία του ασφαλούς σεξ! Τόσο χυδαίο! Θεέ μου! Αλλά πραγματικά πιστεύω ότι αναλύοντας τέτοια φαινόμενα καταλαβαίνεις πολλά πράγματα για το που βρισκόμαστε. Θέλουμε καφέ χωρίς καφεϊνη! Κέικ χωρίς ζάχαρη! Και στην περίπτωση αυτή, σεξ ντεκαφεινέ!’ "


Μια δημοσιογράφος της Telegraph προσπαθεί να πάρει συνέντευξη στον Žižek, ο οποίος της εκφράζει το θαυμασμό του για την Agatha Christie, ισχυρίζεται ότι το Avatar είναι ρατσιστικό, και ότι το κουμπί για να κλείνουν οι πόρτες στα ασανσέρ δεν κάνει τίποτα πέρα από το να μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι κάτι κάναμε πατώντας το, όπως ακριβώς και η ψήφος στις σύγχρονες δημοκρατίες της Δύσης.

Θα ήθελε όσοι τον αποκαλούν ‘Ελβις της Φιλοσοφίας’ ‘να πάνε στα γκούλαγκ, όλοι τους!’ . Άρχισε ως Χαϊντεγκεριανός, αλλά μετά αποφάσισε να γίνει Λακανικός γιατί έτσι θα εκνεύριζε περισσότερο το κατεστημένο. Σε ένα βιογραφικό σημείωμα που έγραψε για ένα βιβλίο του, αναφέρει: "Στον ελεύθερό του χρόνο ο Žižek σερφάρει στο διαδίκτυο ψάχνοντας για παιδική πορνογραφία, ενώ θέλει να μάθει στο γιο του πώς να πιάνει αράχνες και να ξεριζώνει τα πόδια τους". Φυσικά, ο εκδότης του πάτησε del (και μετά ctrl+alt+del), και η πρόταση επέστρεψε στο νου του Slavoj.

Και μια περιστροφή σκέψης à la Žižek: όταν η ηδονή επιτρέπεται, μετατρέπεται χωρίς να το καταλάβουμε σε υποχρεωτική. Οφείλεις να απολαμβάνεις. Ζούμε σε κοινωνίες ανεκτικότητας, ‘όμως το τίμημα είναι ότι ποτέ δεν υπήρχε τόσο άγχος, κατάθλιψη, ανικανότητα και ψυχρότητα’.

Ο Adam Kirsch όμως δεν τον συμπαθεί και τον θεωρεί "επικίνδυνο κλόουν".

(φωτό εδώ)

Ζεστό Παγωτό




Το παράδοξο του κλιματιστικού: η θερμοκρασίες σε πολλούς κλειστούς χώρους τους καλοκαιρινούς μήνες δεν είναι ενός ήπιου καλοκαιριού, αλλά ενός σκληρού χειμώνα. Αν τον χειμώνα είχαμε τέτοια θερμοκρασία στο σπίτι, θα παίρναμε τηλέφωνο τον διαχειριστή έξαλλοι που δεν έχει ανάψει θέρμανση.

Στα κινητά ή ακίνητα διαστημόπλοιά μας βάζουμε κλιματιστικό όχι για να κόψει η ζέστη, αλλά όπως θα παίρναμε αντιβίωση για κάποια φλεγμονή. Δεν είναι σαφές γιατί εδώ και χρόνια σε πολλές διαφημίσεις έχει επικρατήσει το ιγκλού ως ιδανική εικόνα οικιακής θερμοκρασίας. Ή γιατί μετά την μεθυστική ζάλη του καλοκαιρινού μπάνιου θέλουμε να μας περιμένει στο σπίτι ο Εσκιμώος με την γουνίτσα του και μια σουβλισμένη φώκια. "Και ο παππούς με το φανελάκι;", έλεγε κάποια από τις παραδοσιακές διαφημίσεις των 80'ς για θερμοσυσσωρευτές - τώρα παρέα με την μπουγιότα ο τσέλιγκας. Τουλάχιστον ο Νίξον έβαζε στο φουλ το κλιματιστικό και άναβε τζάκι τους καλοκαιρινούς μήνες στον Λευκό Οίκο για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα.

Η λειτουργία των κλιματιστικών είναι ιδιαίτερα φιλική όχι μόνο προς το περιβάλλον, αλλά και προς τους ανθρώπους: σερβίρουν ψυχρό αέρα στους ιδιοκτήτες τους, και ξερνάνε ζεστό σε όλους τους υπόλοιπους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις κουτσουλιές βρώμικου νερού - γεμάτες παρέες μικροοργανισμών με τα μαγιώ τους - που σκάνε στις φάτσες περαστικών.

Ενδιαφέρον άρθρο για τα κλιματιστικά και για διάφορες ηπιότερες και πολιτισμένες λύσεις.

(φωτό Lee Friedlander, MoCP)

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Σκαρφαλώνοντας προς την θάλασσα

BIRTHRIGHT from Sean Mullens on Vimeo.



Δύσκολα τα πράγματα;

Πάρτε θάρρος.

(thnx Σταύρο)

Πονηροί Καιροί




Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι την προηγούμενη εβδομάδα η διάταξη των πρώτων τεσσάρων best seller του Abebooks δεν ήταν ούτε τυχαία, αλλά ούτε αθώα. Χωρίς αμφιβολία, οποιοσδήποτε ανεξέλεγκτος νους (και ιδίως αν έχει ευαίσθητες 'κεραίες', μπιρμπιλωτά μάτια και αυθαίρετες κενώσεις) μπορεί εύκολα να διακρίνει μια υπαρξιακού τύπου μετάβαση σε 4 διακριτά βήματα:

1. Organise Yourself by John Caunt
2. Conversation: How Talk Can Change Our Lives by Theodore Zeldin
3. Misery by Stephen King
4. Christian Theology by Millard Erickson

(φωτό Marc Johns, Laughing Lion Design)

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Μαμ (2 γκολ), Kaká, και Νάνι




Κομψό στιγμιόπυπο sportscasting από την σημερινή αναμέτρηση Βραζιλίας-Ολλανδίας:

"Η μπάλα στον Κακά...πάλι Κακά ..."


(Το κανονικό του όνομα είναι Ricardo Izecson dos Santos Leite. Αυτονόητη επιλογή το Kaká.)

(φωτό zimbio)

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ο ίδιος ο εαυτός ως άλλο




Γιατί τέτοιο ηθικά αυτάρεσκο μίσος κατά της BP από όλους εμάς που εδώ και χρόνια αγοράζουμε και χαιρόμαστε τα προιόντα της; Κάπως έτσι την εποχή της ανίδρωτης οικολογίας συζητάμε και για την κρίση σαν να ήταν κάτι που μας έλαχε από το πουθενά. Και φυσικά, σαν ποτέ κανένας να μην έχει ψηφίσει τίποτα. Όπως περίπου οι αρχιτέκτονες μια εποχή συζητούσαν το χάλι της Αθήνας και οι διανοούμενοι της αβάσταχτης ελαφρότητας του είναι, την κρίση του βιβλίου - ή της ανάγνωσης.