Από μικρός έγραφε ποίηση. Το πρώτο του βιβλίο, μια αυτοβιογραφία, το έγραψε πριν κλείσει τα 10. Όταν τα υπόλοιπα παιδάκια βλέπανε Λάσσι και μετά ψάχνανε να τη βρούνε πίσω από την τηλεόραση, αυτός διάβαζε Καντ. Και λοιπόν; Γιατί αυτή η μανία να επιδείξουμε πόσα χρόνια ασχολούμαστε; Ιδίως όταν πρόκειται για πράγματα που κρίνονται από το αποτέλεσμα - το οποίο μπορεί να είναι μέτριο παρά τους κόπους δεκαετιών. Σε κάποιες περιπτώσεις, ο έντιμος κόπος δεν έχει καμία απολύτως σημασία, οπότε άσε το ξυνισμένο ύφος αυτού που θεωρεί ότι το σύμπαν του χρωστάει. Ρίξε τώρα καμία ιδέα και άσε το πόσα χρόνια είσαι φούρναρης.
ΥΓ Όταν περάσουν κάποια χρόνια και δεν έχεις γράψει αράδα, δεν είσαι συγγραφέας που κάνει άλλα, ή συγγραφέας που παλεύει με τη λευκή σελίδα. Είσαι απλώς ένας τύπος που έχει κόψει με το γράψιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου