Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Depeche Mode



νταμπστεπ


 Χορεύει θαυμάσια και Depeche Mode, αν θέλει

(εικόνα yimmy's yayo)

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Megafaun



Δύσκολοι καιροί






'Αν θες να συνεχίσεις να χαίρεσαι το διπλωτό ποδήλατό σου, δέσε μια μπανάνα, τέσσερα τσιγάρα, ένα κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής καρφωμένο με ένα βέλος και 200 ευρώ στην κολόνα έξω από το σπίτι σου. Και μη ξαναφορέσεις στολή πρωταθλητή ποδηλασίας για να πας να αγοράσεις εφημερίδες. Ιδίως αν είναι Κυριακή.'

(εικόνα hey okay)

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

100 χρόνια κυριολεξίας




(εικόνα: bad tv blog)


Fun Loving Criminals

Το χαϊκού της κρίσης




Απαιτείται συλλογική προσπάθεια.
Υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ.
Αναβοσβήνει.
Είναι το τρένο που έρχεται.

(Εικόνα: toptumbles)

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Η ανατομία της κρίσης


Για πρώτη φορά, σε απόλυτα κατανοητή γλώσσα

(εικόνα: Drawn)

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Κουιζ (για δυνατούς λύτες)



Βρείτε τις διαφορές

(ευχαριστώ Άλεξ)

φ boingboing

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Τετράποδη φίλη






Γιατί δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.

φ: fydementia

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Caseworker

Fail better next time



Το νέο μαύρο της ψυχομουρμούρας είναι ότι δυσκολευόμαστε στα πάντα, ότι καταστάσεις και πράγματα μας υπερβαίνουν. Γεννήθηκε μια κουλτούρα άκομψης εξομολόγησης, μάλλον από υπεραντίδραση στην κουλτούρα της αυτοπεποίθησης. Οι πιο πονηροί έγιναν απλώς μπλαζέ γιατί η έλλειψη ενδιαφέροντος έχει πολλά διαπραγματευτικά αβαντάζ.

Η εξομολογητική διάθεση που εμφανίστηκε στα περιοδικά και μετά στα βιβλία αυτοβοήθειας ήταν παρακλάδι της ιδέας ότι οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Η κλασική παρηγοριά του τεμπέλη (αν το θέλεις πολύ, θα το πετύχεις) προς τον ανίκανο (αχ, ναι, είναι ζήτημα θέλησης) απέκτησε τις ευλογίες ευπώλητων συγγραφέων-γκουρού. Έκτοτε δεν υπάρχει πια ανίκανος ή ατάλαντος άνθρωπος, απλώς άνθρωποι που δεν βρίσκονται σε επαφή με τον εσωτερικό τους εαυτό, ο οποίος για κάποιο λόγο αποκλείεται να είναι  ακόμα πιο ατάλαντος. Γιατί όπου σκάψεις πρέπει κάτι να βρεις ;

Μέσα στην μπεσαμέλ της άνευ όρων παρηγοριάς, ξεχάστηκε ότι, αρχικά τουλάχιστον, η πιο απλή και χρήσιμη απάντηση σε όποιον δυσκολεύεται, πελαγώνει, δεν του βγαίνει - και γενικώς ζητά παντοιοτρόπως επιείκεια για το αποτέλεσμα - είναι 'κάνε κάτι άλλο, είσαι άσχετος'. Καμιά φορά η πολλή προσπάθεια είναι το πρώτο χάδι αποτυχίας, και όχι έντιμος δρόμος προς κάποιο συγκλονιστικό αποτέλεσμα.

Stone Roses

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Πρώην κέντρο ελέγχου

Welcome To Planet Earth from Mikey Livingston on Vimeo.


 
To Κέντρο Υποδοχής UFO του Jody Pendarvis, πρώην υποψήφιου δημαρχου με το σύνθημα "UFO Man Mayor". 


Στο 3: 45 μας ξεναγεί στο Κέντρο Ελέγχου των εγκαταστάσεων: 

'Εδώ βλέπουμε το κέντρο ελέγχου. Τώρα πια δεν ελέγχει και πολλά πράγματα'.

Αργότερα θα δούμε και το αερόστρωμα, 'που μπορούν να φουσκώσουν οι εξωγήινοι και να αναπαυθούν' και τον 'θάλαμο μετατροπής αντιύλης σε ύλη'.




Πνευματική τροφή

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Δεν είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα






Οmaa tietä etsimässä


Πρόκειται για τη φινλανδική απόδοση του τίτλου της αριστουργηματικής ταινίας Eat prey & love, από την οποία παραθέτουμε δυο τσιτάτα και ένα συμπέρασμα.

1. 'Πρέπει να χαμογελάς και με το συκώτι σου'

2. 'Μην αφήνεις κανένα να σε αγαπήσει λιγότερο απ'ό,τι αγαπάς τον εαυτό σου'

3. Η αυτογνωσία περνάει από το στομάχι.

Η ηρωίδα, μετά από ένα 'επίπονο διαζύγιο', ξεκινά ένα ταξίδι ψυχικής ίασης. Δεν καταλαβαίνουμε πιο ακριβώς είναι το πρόβλημά της. Η σκηνή-κλειδί φαίνεται να είναι όταν κατεβαίνει στο σαλόνι του τουλάχιστον δυόροφου σπιτιού της μετά από ένα σικ πάρτι και αντικρίζει με ιδιαίτερη φρίκη την επίπλωσή της.

Για όποιον έχει ήδη βγάλει συμπεράσματα με φεμινιστικές αποχρώσεις, ας σημειωθεί ότι το διαζύγιο είναι επίπονο για τον σύζυγο που παρατάει η ηρωίδα στα κρύα του λουτρού προκειμένου 'να βρει τον εαυτό της'. Αν ήταν άνδρας που παρατούσε τη σύζυγο σύξυλη για 'να βρει τον εαυτό του' θα λέγαμε όλοι ότι είναι ψεύτης και έχει βρει άλλη. Η ταινία θα είχε τον τίτλο 'Πάω για τσιγάρα'. Ωστόσο, η δική της οδύνη σε αυτή τη φάση του έργου είναι αν θα της δώσει διαζύγιο. Α, και ότι είναι ψυχικά τόσο χάλια, που 'δεν απολαμβάνει το φαι της'.

Όμως, η ταινία (και ίσως το βιβλίο) μας καλεί να δεχτούμε με συγκατάβαση το πόσο σημαντικό είναι για αυτή τη γυναίκα να βρει τον εαυτό της, τρώγοντας σπαγγέτι στην Ιταλία και πηγαίνοντας στα πάρτι άλλων που προσπαθούν να βρουν τους εαυτούς τους στο Μπαλί. Εκεί βρίσκει κάποιον που έχει ήδη βρει τον εαυτό του. Έχει χάσει όμως άλλες ψυχικές βίδες: ξεσπάει σε λυγμούς όταν συγκινείται και ακούει Air Supply. Βοηθάει ωστόσο την ηρωίδα να βρει τον εαυτό της, καθώς και μια ουρολοίμωξη.

Παρά τον τίτλο, η λέξη που ακούγεται τις περισσότερες φορές στην ταινία είναι 'διαζύγιο'. Σε όλα τα ταξίδια της, η ηρωίδα βρίσκει παρέα για να μιλήσουν για τα διαζύγιά τους. Ακόμα και στο Μπαλί, καταφέρνει να βρει ένα 10 χρόνο κορίτσι που μιλάει για το διαζύγιο της μαμάς της. Είναι σαφές ότι όλος ο κόσμος συμμερίζεται τα issues που προκύπτουν από τον διογκωμένο ψυχισμό των ψυχαναλυόμενων της Δύσης.  Ακόμα και όσοι έχουν δει σπαγγέτι μόνο σε αφίσα. 

Τι και αν πεινάνε; Σε όλη την ταινία Ινδοί και Μπαλινέζοι εμφανίζονται με χαμόγελα εξυπηρέτησης, δηλαδή ως εύθυμοι δούλοι του παγκόσμιου ντιβανιού. Και για να μην υπάρξει καμία ένοχη υπόνοια ότι η ταινία εξισώνει την έννοια της πολιτισμικής εμπειρίας με το φαΐ και το σεξ, κάποια στιγμή η ηρωίδα κάνει και ένα γρήγορο έρανο μέσω ίντερνετ για να μαζέψει χρήματα για μια Μπαλινέζα και το παιδί της.  Τότε, βλέπουμε όλους τους φίλους της ηρωίδας Ελίζαμπεθ να διαβάζουν το ημειλ της και να κόβουν επιταγές. Πρόκειται για ξεκάθαρη περίπτωση ξεπλύματος βρόμικης συνείδησης.
Όλα αυτά αν βέβαια δεν αναρωτηθούμε τι στο καλό σημαίνει η φράση 'βρίσκω τον εαυτό μου', αν και δεν είναι η πρώτη φορά που οι εισαγόμενες ανησυχίες μάς στέλνουν σε ψυχικές και κοινωνικές αναζητήσεις.

Η ταινία ακολουθεί την κλασική ετοιματζίδικη συνταγή των ενοτήτων (ΗΠΑ, Ιταλία, Ινδία, Μπαλί). Αυτό δεν θα πρέπει να εκπλήσσει: όταν δεν έχεις κάτι να πεις (ή να γράψεις) ή με δυσκολία βγάζεις πάνω από δυο προτάσεις στην καθησιά σου, πες το (ή γράψε το) σε μικρές ενότητες ή 'ανθρώπινες' ιστορίες, και άσε τους άλλους να ταλαιπωρούνται με την έννοια 'αφήγηση'.

Η παραπάνω σκηνή παρουσιάζει έναν από τους ήρωες του eat prey κ.λπ., σε μια άλλη ταινία, πριν βρει τον εαυτό του ('Θα θέλατε κάτι άλλο;'  'Ξέρω 'γω, θα'θελα;'), αλλά σε φιλοσοφική διάθεση:

'Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;' 
'Με τι;', 
'Με οτιδήποτε;' 
'Δηλαδή με ρωτάς αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με οτιδήποτε;'
'Θα θέλατε κάτι άλλο;'
'Με ρώτησες ήδη'