Πάνω από τη Γη, η Λάικα έφαγε το τελευταίο της γεύμα, ένα πρωί το 1957. Πέντε μήνες αργότερα θα επέστρεφε ως στιγμιαία ουράνια λάμψη, ορατή σε όσους έτυχε να κοιτάνε εκείνο το σημείο της νύχτας.
Ένας άλλος κοσμοναύτης είχε καλύτερη τύχη. Αλλά το βιβλίο που πήρε μαζί του για να περάσει η ώρα στο διαστημικό σταθμό, με τέτοια θέα, έμεινε κλειστό. Χρόνια μετά, και πιο κοντά στο έδαφος, ο Geoff Dyer προσβάλλεται από το σύνδρομο Μιρ.
(Ευχαριστώ για το link)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου