Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Τα παπουτσάκια που φορείς



'Το να κάνεις κάτι που αγαπάς είναι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά αν αποφασίσεις να το κάνεις και επαγγελματικά, καλό είναι να βρεις μια γωνιά της αγοράς όπου θα ρέει το χρήμα σε σταθερή βάση ως αποτέλεσμα της επιτυχίας της ιδέας σου. Το να αγαπάς αυτό που κάνεις είναι σχεδόν εξίσου σημαντικό με το να κάνεις αυτό που αγαπάς, ειδικά αν με αυτόν τον τρόπο βγάζεις τα προς το ζην σου. Βρες μια δουλειά στην οποία να μπορείς να αφοσιωθείς, ή μια καριέρα ή επιχείρηση που να μπορείς να ερωτευτείς'

Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Seth Godin Linchpin, που θα μπορούσε να αποτελεί ιδανικό συμπλήρωμα του Eat, Prey and Love της Elizabeth Gilbert - μια αφήγηση ψυχικής χειραφέτησης που, αν κρίνει κανείς από το τίτλο, ξεκινάει από το στομάχι. Η κρίσιμη στιγμή για την Gilbert εμφανίζεται απρόσμενα, ίσως σαν λαμπτήρας που καίγεται: "While writing an article on yoga vacations in Bali, she met a ninth-generation medicine man who told her she would come back and study with him", όπως αναφέρει σχετικό κείμενο. Πάντως, το περιοδικό 'Σκύλα' (ή 'Σκρόφα', ανάλογα με τις περιστάσεις) δεν συμμερίζεται τον γενικότερο ενθουσιασμό με το πόνημα της Gilbert.

Το μήνυμα της ημέρας: δεν είναι εξαιρετικά σημαντικό να κάνεις κάτι που μισείς. Ή, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην κάνεις κάτι που μισείς. Ή μήπως είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην μισείς αυτό που αγαπάς; Τελικά δεν έχει σημασία, καθότι 'it helps to find a niche where money flows as a regular consequence of the success of your idea' (Seth).

Πριν αυτοβοηθηθεί, έβαζε μπύρα στα κορν φλειξ του. Το τηλεκοντρόλ ήταν σφηνωμένο κάτω από το μαξιλάρι του καναπέ, για να ανάβει η τηλεόραση μόλις κάτσει. Μετά τον κέρδισε η μουσική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου