Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

εδω που είμαι δεν έχει σήμα


Sε όλες τις ταινίες όταν δυο επικοινωνούν με τηλεπάθεια, ανταλλάσσουν καρφωτά βλέμματα και ακούγονται οι φωνές χαμηλόφωνα, επειδή προφανώς δεν χρειάζεται να γκαρίζεις μέσα στο κρανίο του άλλου. Βέβαια, είναι απαραίτητο να κοιτιούνται γιατί αλλιώς πώς ξέρουν ποιανού είναι η φωνή;

Σε μια πρόσφατη σειρά, δυο μεσαιωνικοί τύποι με τριγωνικά πασούμια και πρώιμα συμπτώματα πανώλης επικοινωνούν τηλεπαθητικά, αν και η κάμερα δεν είναι σίγουρη αν πρέπει να δείχνει αυτόν που σκέφτεται τη σκέψη ή τον αποδέκτη. Τέλος πάντων, αφού λένε διάφορα κρίσιμα ο ένας μέσα στο κρανίο του άλλου, κάποια στιγμή πάει να πέσει μια καρότσα πάνω στον έναν και του φωνάζει ξαφνικά ο άλλος με κανονική φωνή γιατί προφανώς θα ήταν δύσκολο απλώς να τον κοιτάει ανέκφραστος και να ουρλιάζει τηλεπαθητικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου