Λίγο σηκωμένο φρύδι, ύφος παρεξηγιάρας (αν και αρχική πρόθεση ήταν για μαχητικό look), ελαφρώς θυμωμένη για τις αδικίες που έχει (μόνο αυτή) υποστεί, σε προσκαλεί αλλά βασικά θέλει να κάνει κουμάντο. Σε έτερη προσπάθεια με άλλη φάτσα, το βλέμμα γίνεται συντροφικό, cozy, λίγο θλιμμένο, συνεπικουρούμενο από σπιτική κόμμωση. Και στις δυο εκδοχές πολιτικού προσηλυτισμού, τα πρόσωπα καταλαμβάνουν σχεδόν όλο το καρέ, όπως ο μεγάλος αδελφός στο 1984.
(eleos, αφήστε μας να ακούσουμε μουσική)
Γενικότερα, προς όλους του πολιτικούς salespersons: δεν μου αρέσει ο ενικός σου, η φωνή όλο απαίτηση, και ειδικά ο πρώτος πληθυντικός της συντροφικότητάς σου.
imgur
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου