σε ένα προηγούμενο σύμπαν, τότε που το τηλέφωνο κούρνιαζε υπομονετικά πάνω στη δαντέλα του ασταθούς τραπεζιού, το dolby ήταν ένα μαγικό κουμπί. το διέθεταν μόνο κάποια μηχανήματα που στην υπόλοιπή τους ζωή μπορεί να ήταν σφαγείς κασετών.
συνήθως καταλάβαινες από τη χαρακτηριστική παραμόρφωση του ήχου ότι η κασέτα σου ξετυλίγεται χωρίς επιστροφή. το μουσικό κομμάτι άρχιζε να λικνίζεται ύποπτα, η φωνή της τραγουδίστριας βουτούσε σε ένα βούρκο μπάσου, η τελευταία της νότα πνιγόταν από τον ήχο ενός μακρόσυρτου, παραιτημένου και πένθιμου ρεψίματος.
Ray Dolby, 1933-2013
εικόνα nobody's business
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου