Κλικ

Ντρινγκ. Ντρι...

'Παρακαλώ;'

'Καλησπέρα σας. Για τη συνέντευξη από το περιοδικό 'Υπερεγώ' '

'Α, γεια σας, τι κάνετε;'

'Καλά, ευχαριστούμε για το χρόνο που μας δίνετε'

'Μα τι λέτε, εγώ σας ευχαριστώ'

'Ας αρχίσουμε από το παρελθόν ...'

'Ναι, βεβαίως'

'Είστε συμφιλιωμένος με το παρελθόν;'

'Τώρα πια, ναι'

'Δηλαδή;'

'Να σας πω. Στα νιάτα μου ήμουν πολύ σκόρπιος, έκανα του κεφαλιού μου, ανεύθυνος. Πέρασα αυτό που θα λέγαμε 'άγρια νιάτα'.

'Ενδιαφέρον. Δεν σας φαίνεται'

'Τι εννοείτε;'

'Να, φαίνεστε ήρεμος άνθρωπος, ίσως μονίρης, αυτάρκης, με τις δικές του ρουτίνες και ...'

'Ναι, όλα αυτά. Αλλά δεν θα έλεγα 'ρουτίνες' ...'

'Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω ...άνθρωπος συνεπής'

'Ναι, πράγματι. Δεν ήμουν πάντα έτσι όμως'

'Εννοείτε αυτάρκης;'

'Όχι, αναφέρομαι στο 'συνεπής'''

'Δηλαδή;'

'Έχω υπάρξει πολύ δύσκολος άνθρωπος, οξύθυμος, με πάθη, με ξαφνικούς ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, απρόβλεπτος και με εξάρσεις δημιουργικότητας που με έκαναν να κλείνομαι στον κόσμο μου. Έκανα τη ζωή δύσκολη σε πολλούς ανθρώπους, αν και οι καλοί μου φίλοι πάντα με συγχωρούσαν, πράγμα που το θεωρώ μεγάλη υπόθεση όταν προέρχεται από ανθρώπους που θα μπορούσαν καλλιστα να παρεξηγήσουν τη δημιουργική διαδικασία'.

'Ήσασταν δηλαδή αυτό που θα λέγαμε 'παλιοχαρακτήρας';'

''Εε ...μμ...Όχι ακριβώς, ας πούμε καλύτερα 'επιρρεπής' στα πάθη, στην έντονη ζωή, ζούσα κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία'

'Θα μπορούσε κανεις να πει 'ανισόρροπος'; '

'Όχι, ξέρετε τι θέλω να πω ...'

'Όχι'

'...'

' ....'Ψεύτης;'

'Μα, τι λέτε;'

' 'Ανώμαλ...'

κλικ

Εικόνα: Visual thought