Αν τα περιστέρια ήταν καμιά δεκαριά εδώ και εκεί, σαν τα αδέσποτα, αντί όσα είναι και τα ταξί, θα τα συμπαθούσαμε περισσότερο; Θα τους λέγαμε 'που'σαι εσύ;' ; Θα περίμεναν να επιτεθούν στους πεζούς στα φανάρια; Θα είχαν στρατιές υστερικών υπερασπιστών;
Είναι αλήθεια πως έχουν παρεξηγήσιμα χαρακτηριστικά: νευρικό, σχεδόν ενοχικό, τρεξιματάκι όταν τα πλησιάσεις, ζαμανφού βηματισμό αν κινείσαι με όχημα ("τώρα θα φύγει, τώρα θα φύγει..."), τεμπέλικο πέταγμα μόνο για κανένα μέτρο, συνήθως με μισόκλειστα φτερά που προσποιούνται τραυματισμό, μεταλλαγμένο πορτοκαλί ποδαράκι (optional), πλάγιες καχύποπτες κινήσεις του λαιμού, απροειδοποίητες και απρόσκοπτες κενώσεις, και βλέμμα σαν την κραυγή του Munch.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου